Zesentwintig Joden maakten afgelopen week alia vanuit het door een economische crisis en bijna-burgeroorlog verscheurde Venezuela.
Het land kreeg in 1999 een extreem-linkse regering onder leiding van Hugo Chávez, die in 2013 overleed. Zijn opvolger Nicolás Maduro zette zondag het parlement compleet buitenspel, waarmee Venezuela nu in ieder opzicht een dictatuur is. Het leven is er geen pretje: de in april uitgebroken massaprotesten tegen het regime en de harde onderdrukking door de politie maken wonen in het Zuid-Amerikaanse land steeds meer tot een hachelijke onderneming, de inflatie loopt dit jaar op tot duizend procent en basisbenodigdheden als brood zijn bijna niet meer te verkrijgen.
Al vanaf de beginjaren van de ‘Bolivariaanse revolutie’ waren Joden doelwit – want bliksemafleider voor beschuldigingen van economisch wanbeleid en corruptie – van de junta, die de vaak succesvolle bevolkingsgroep lieert aan hun aartsvijanden: de gegoede bourgeoisie, de internationale bankiers en natuurlijk Israël. De antisemitische regeringspropaganda valt bovendien in de vruchtbare aarde van ‘ouderwetse’ Jodenhaat. Alternative facts-meester Maduro vergeleek in mei de behandeling van zijn functionarissen door de oppositie met die van de Joden door de nazi’s. “Wij zijn de Joden van de 21e eeuw,” verklaarde hij. Dat klopt in zoverre dat Maduro zelf Antilliaans-Joodse voorouders heeft.
Het leek begin dit jaar even de goede kant op te gaan. De Venezolaanse minister van Buitenlandse Zaken Delcy Rodriguez vertelde opperrabbijn Isaac Cohen dat de regering diplomatieke betrekkingen met Israël wilde aanknopen, acht jaar nadat de Israëlische ambassadeur was uitgewezen. Een maand eerder had Maduro Cohen en leden van de Joodse koepelorganisatie Asociaciones Israelitas de Venezuela uitgenodigd, om de banden aan te halen. Of deze ouvertures geloofwaardig zijn, valt echter te betwijfelen. Zo staat de door Amerika geweerde vicepresident Tareck El Aissami onder verdenking van drugshandel en relaties met Iran en terreurgroep Hezbollah.
De vertrokken Joden meldden onder andere bang te zijn voor kidnapping. Van de 25.000 Joden die Venezuela in 1999 telde, zijn er nu nog 9000 over. Hun vertrek is deel van een exodus van tien procent van de totale bevolking die deze eeuw het land ontvlucht is.
Abonneer op het NIW
