Het kwaad

Het is verontrustend te zien hoeveel Nederlanders partij trekken voor Poetin. Voormalige ‘vaccinatiecritici’ en Forum voor Democratieaanhangers zijn moeiteloos overgestapt van de ene crisis naar de andere, daarbij opnieuw kiezend voor de verkeerde partij. Poetin als ‘het kwaad’ bestempelen wordt onherroepelijk beantwoord met opmerkingen dat je in westers nepnieuws gelooft. Dat Russen zelf de tirannie van hun gewetenloze leider proberen te ontvluchten, is voor hen niet relevant. De tenhemelschreiende, geverifieerde beelden die vanuit Oekraïne op ons afkomen, worden afgedaan als propaganda.

Natuurlijk sneuvelt in een oorlog de waarheid het eerst, dat zien we ook bij confrontaties tussen Israël en Hamas. De herkenbare agressie waarmee Poetin slaafjes hun held verdedigen door op obscure ‘nieuwswebsites’ het tegendeel van diens oorlogsmisdaden te ‘bewijzen’, doet denken aan de volksstammen die Hamas proberen vrij te pleiten. Het toont weer eens aan dat het eigenlijk niet moeilijk is onkundigen te ronselen voor een kwaadaardige agenda. L’histoire se répète, altijd een beetje anders maar ook meer van hetzelfde.

Laten we er geen doekjes om winden: oorlog is altijd dirty business. Maar een essentieel verschil is de mate waarin een burgerbevolking blind wordt aangevallen, in tegenstelling tot partijen die de burgerbevolking zo veel mogelijk willen ontzien. In zowel Nederland als Israël wordt terecht onderzoek ingesteld naar het hoe en waarom als er veel burgerslachtoffers vallen. Denk aan de zeventig doden die bij een Nederlands bombardement op Hawija in Irak te betreuren waren. Dat was een aanval die gruwelijk misging, waarschijnlijk als gevolg van verkeerde inlichtingen. Was het de bedoeling geweest burgers te doden? Zeker niet. Datzelfde geldt voor het Israëlische leger wanneer Palestijnse burgers in Gaza worden gedood. Niet voor niets zijn militaire experts het erover eens dat dat land tot het uiterste gaat om burgerdoden te vermijden, terwijl dat in een stadsoorlog het moeilijkst is te voorkomen.

Ziehier het grote verschil met Poetin. Hij laat zijn troepen simpelweg prijsschieten, zoals eerder in Tsjetjenië en in Syrië. Collateral damage vindt hij oninteressant. Een burgerbevolking uithongeren, nu in Marioepol, vindt hij – gewetenloos als hij is – evenmin een probleem. Daarom mag je Poetin best ‘het kwaad’ noemen. Thierry Baudet echter spreekt van mild Russisch optreden. Ja, u leest het goed. Wat dat zegt over Baudet, mag u zelf bepalen.