Hoerige potplant

De meesten van u hebben het inmiddels wel in de gaten: het is weer eens december. Je komt er nooit van af, van die vreselijke maand.

Elk jaar weer hetzelfde liedje. Wellicht herkenbaar wanneer u net als ik gezegend bent met een nestje Joodse kindjes: het gemekker om een kerstboom. Als je zoals de meeste normale mensen in de mediene woont, worden je nabestaanden op hun uiteraard niet-Joodse schooltjes doodgegooid met het kerjstfeesjt. En dan komen ze thuis. “Waarom hebben wij geen kerstboom zoals Chanterelle, Chlamydia en Winston Wagenpark? Die heeft er zelfs eentje op zijn slaapkamertje!” Zucht. Ja maar, lieverd. Wij vieren geen kerst. Wij hebben Chanoeka! Wie wil er nu zo’n heerlijk geurende dennenboom met daarin zuurstokken, sokken, engelen, harige ballen en kleine kaarsjes, die altoos scheef hangen en daardoor allesverzengende branden veroorzaken, een masculiene en dus politiek incorrecte piek in de top en dan ook nog een kerststal eronder met een kleine blonde Joske, die wordt aangestaard door zijn handenwringende en tandenknarsende stiefvader Spieker Jozef? Dan is zo’n archaïsche kandelaar met acht à negen kaarsjes toch veel leukerderder? Afijn, kindlief laat één traantje over één wang biggelen en dan gaan normale vaders natuurlijk overstag en zetten zo’n hoerige potplant in een hoek van de kamer.

Helaasch, helaasch, deze hardvochtige en dus slechte en kille vader volhardt in zijn keiharde afwijzing. De Jiddisjkait moet en zal gehandhaafd blijven in dit huishouden! Ergens in januari zal het kind hem vast wel weer ’s aankijken.

Sinterklaas
Maar wat bazel ik! Eerst komt Sinterklaas nog langs, die nare oude man die ervan geniet ondeugende kindjes in een hondeleren zak te proppen om deze zak van grote hoogte in het nog lege ruim van de voor vertrek gereed staande stoomboot te laten vallen, zodat het luide BLOING tot ver in de omtrek te horen is.

Vervolgens worden er nog duizenden zakken gevuld met akelige kindjes overheen gestort, dus dan weet je het wel: de onderste laag met rottige kotertjes wordt door de druk van bovenaf gereduceerd tot een met pepernoten gelardeerde pannenkoek. En dan lacht Sinterklaas zijn harde schelle lach, die de geknechte Pieten zo doet huiveren. Echt, leuk feestje!

Ik denk dat minimaal negentig procent van Neêrlands Jodenheid sinterklaas viert. We weten allemaal dat voor de oorlog de Sint vaak besneden was, om van de Zwarte Pieten (tegenwoordig roetveegpieten) maar te zwijgen. Ik snap dat wel, net zoals binnen de vrijmetselarij, waar Joden al in de negentiende eeuw volledig gelijkberechtigd en welkom waren, was dit een van de weinige mogelijkheden om mee te doen met de rest van de burgerij.

Ik dwaal af – en dat doe ik anders ook altijd. We hadden het over december: sinterklaas, kerst én Chanoeka. Bij mij persoonlijk ook nog twee verjaardagen binnen het gezin, waarvan één op Tweede Kerstdag, wat we gelukkig toch niet vieren.

Waarom twee kerstdagen eigenlijk? Duurde de bevalling 48 uur? Ach, wat geeft het, ieder z’n feestje. Er zijn overigens genoeg mensen in ons Joodse dorp die kerst vieren. Hartstikke gezellig. In Amerika is het zelfs traditie om naar een Chinees restaurant te gaan en dan echt massaal. En nee, dat doen ze niet omdat ze kerst overslaan, dat is ook gewoon een manier van vieren. Toevallig.

Ik hoop dat jullie allemaal een gezellig sinterklaasfeest hadden, een Chanoeka sameach gaan beleven, mitsgaders een zalig kerstfeest. Als we toch bezig zijn: heil, zegen en voorspoed in 2020! Mag zeker nog niet, hè? Jammer dan, ik doe het toch.