Hypocrisie

Hoezeer Israël niets meer goed kan doen, blijkt uit verschillende voorbeelden van de afgelopen weken. Zo was er de VN-organisatie Ecosoc. Daar stemde een overgrote meerderheid weer eens voor een eenzijdige resolutie tegen Israël. De organisatie, waarin de meest vrouwonvriendelijke landen zitting hebben, meende alleen de Joodse staat op de vingers te moeten tikken omdat het land de emancipatie van Palestijnse vrouwen in de weg zou staan. Duitsland onthield zich van stemming, wat bij onze oosterburen een grote rel veroorzaakte. Terecht vroeg dagblad Bild zich af of VN-ambassadeur Christoph Heusgen niet het schaamrood op de kaken had gekregen.

De Nederlandse VN-ambassadeur, Karel van Oosterom, maakte het nog bonter. Van Oosterom liet zich van zijn moedigste kant zien. De zeer geëerde excellentie streefde qua anti-Israëlstandpunt de Duitsers voorbij door met Saoedi-Arabië, Iran, Jemen en nog wat landen vóór de veroordeling te stemmen. Ik weet niet of het ministerie Van Oosterom heeft ingefluisterd of dat hij op eigen houtje handelde, maar dit was een typisch voorbeeld van een eenzijdige resolutie. En hé, was vrijwel Kamerbreed geen motie van Kees van der Staaij aangenomen dat we dát niet meer zouden doen? Lees op pagina 10 de wonderbaarlijke redenering van het ministerie van Buitenlandse Zaken over deze zaak.

Nog een voorbeeld: de Canal Parade op de Amsterdamse grachten op 3 augustus. Waar Tel Aviv bekend staat als één van de Gay Capitals of the World en lhbt’ers daar nog veiliger over straat kunnen dan in Amsterdam, kan homoseksualiteit je in Gaza op tien jaar gevangenis komen te staan. En hoewel het bij de Palestijnse Autoriteit niet strafaar is, wordt het leven voor homoseksuelen op de Westbank zo onmogelijk gemaakt dat veel stellen vluchten naar… Tel Aviv. Toch vond een groepje beroepsmalloten het belangrijk om tijdens de Canal Parade op een brug te gaan staan met Palestijnse vlaggen en spandoeken met ‘Free Palestine’.

Noem mij wraakzuchtig, maar ik gun deze demonstranten een paar weken opsluiting in een kerker in Gaza. Ach vooruit, laat ze verplicht hand in hand lopen door Gaza-stad, of de belangrijkste winkelstraat in Ramallah, Hebron is ook goed, en elkaar om de honderd meter zoenen. O wacht, de homo-onderdrukking daar is natuurlijk helemaal niet relevant. Zowel de ambassadeur als de demonstranten op die brug zijn gewoon voorbeelden van een hypocriete, doorgeslagen antiwereld, waarbij de onderbuik het definitief heeft gewonnen van de ratio. ■