Keuzes

Om u als lezer niet het hele jaar door te belasten met artikelen over de Shoa, proberen wij als redactie die stukken vanaf half mei tot en met half januari zoveel mogelijk te beperken. Wij krijgen bijvoorbeeld het hele jaar door stapels boeken toegestuurd, met de aanbeveling dat die publicaties toch echt iets zijn voor ‘onze doelgroep’. Wij wagen die aanname te betwijfelen. Als er nu één doelgroep is die niet meer hoeft te worden onderwezen, dan is het wel het lezersbestand van het NIW. Veel liever zien we dat juist andere media gewag maken van die publicaties, en beter nog, het onderwijs. Daar bevinden zich ons inziens belangrijker doelgroepen.

Maar een NIW maken zonder referentie aan de oorlog is vrijwel onmogelijk. Telkens weer komen de Jodenvervolging en de gevolgen daarvan naar voren in interviews, zoals deze week met Mieke Zilverberg. De geschiedenis zit ons in het DNA. En dan zijn er de Yad Vashem-uitreikingen en de plaatsingen van stolpersteinen. 

Een keuze die we wel kunnen maken, is de mate waarin we die gebeurtenissen brengen. Die afweging komt ons regelmatig op kritiek te staan. Waarom daar niet meer aandacht aan besteden? Waarom dat bijzondere verhaal over een vermoord familielid niet publiceren? Of de familiegeschiedenis van een Joodse dynastie die werd weggevaagd? Wel, omdat u en ik weten dat het jodendom zo ontzettend veel meer inhoudt dan de Shoa. Dat er een geschiedenis daarvoor was, en een geschiedenis daarna. En dat het juist vanwege die geschiedenis belangrijk is het leven te vieren. Mede daarom besteden wij bewust veel aandacht aan cultuur, om zo een balans te houden tussen het bitter en het zoet. 

Ook komen er soms feiten boven water die gepubliceerd moeten worden. Zoals het artikel van Aline Pennewaard, die naar aanleiding van een recent artikel in de Volkskrant op zoek ging naar de identiteit van de vrouw die de leider van de opstand in Sobibor, Alexander Pechersky, inspireerde. Pennewaard lijkt dat mysterie te hebben ontrafeld. Haar artikel heeft zo’n nieuwswaarde dat het niet kon wachten tot de herdenkingstijd tussen de Auschwitzherdenking eind januari en 4 mei, de tijd waarin we aan de oorlogsgeschiedenis extra aandacht besteden. Het zijn keuzes die we iedere week weer maken, elke editie opnieuw, dus ook komende week wanneer de dubbeldikke chanoeka-editie bij u in de bus valt.