Vrijdag 10 mei in de vroege ochtend werd artistiek Nederland overvallen door de oprichting van de Nieuwe Nederlandsche Kultuurkamer (NNK). Vrijwel onmiddellijk nadat Israël zich op 9 mei laat in de avond als vijfde land had geplaatst voor de finale van het Eurovisiesongfestival, werd in een geheime bijeenkomst de door eenieder beminde Nasrdin Dchar benoemd tot nationale Rijkskunstcommissaris. Naast hem is Najib Amhali aangesteld als overste eerste klas Humor en zullen Ramsey Nasr en Tofik Dibi als cultuurcommandanten de Ware Artiesten (WA) anno 2024 vertegenwoordigen.
De Nieuwe Nederlandsche Kultuurkamer ziet het als zijn taak ‘onze Hollandsche kunstwereld’ te vrijwaren van culturele uitingen waaraan kunstenaars uit bijvoorbeeld Israël deelnemen. Daarom betreurt de NNK de beslissing van het Concertgebouw het aanvankelijk geannuleerde concert van vier Israëlische musici alsnog te laten doorgaan. Eerder in maart hadden NNK-leden nog tevergeefs een beroep gedaan op de Fries Joost Klein om het Eurovisiesongfestival te boycotten. Klein negeerde tot ergernis van de Kultuurkamer de oproep tot een boycot en stond in Malmö ook nog eens in Israëlisch blauw-wit en niet in Hollands oranje op het podium. Na een vermeende aanvaring met een cameravrouw ontbrak Klein uiteindelijk bij de finale, tot genoegen van de NNK.
Hypocrisie
Ook uitten de initiatiefnemers hun ongenoegen over de deelname in Malmö van de Israëlische zangeres Eden Golan, van wie wordt vermoed dat ze Joods is. Door de deelname van Israël is het liedjesfestijn volgens de NNK verworden tot een festival van hypocrisie. Als voorbeeld van hypocrisie herinneren de cultuurofficials ons eraan dat Israël al twintig jaar een genocide uitvoert in Gaza. Genocide is een ander woord voor volkerenmoord. Begin deze eeuw woonden in Gaza nog geen miljoen mensen. Als gevolg van de genocide is de bevolking deze eeuw gegroeid tot rond de 2,2 miljoen. De genocidale verdubbeling van de bevolking in een concentratiekamp is uiterst verdacht en verdient alleen daarom al ons aller aandacht, beweren bestuursleden van de NNK al maanden.
De moderne cultuurbewakers beogen de vaderlandse kunstenaar terug te leiden naar de eigen volksgemeenschap
In het handvest van het nieuwe bestuurslichaam staat dat de deelname van Israël en Nederland aan de finale van het Eurovisiesongfestival per onmiddellijk dwingt tot een herijking van onze opvatting van cultuur. De moderne cultuurbewakers beogen de vaderlandse kunstenaar terug te leiden naar de eigen volksgemeenschap. Cultuurwerkers moeten deel uitmaken van het volk en dientengevolge de wensen van de onlangs benoemde kunstleiders volgen en steunen. Steeds meer ‘Nederlandsche kunstenaars’ raken in de opvatting van de NNK vervreemd van het volk en horen daarom geen podium te krijgen in vaderlandse theaters. Onder hen zangeres Lenny Kuhr, grappenmaker Hans Teeuwen, acteurs Jeroen Krabbé en (Limburger) Huub Stapel, dirigent Jules van Hessen.
Open brief
De Nieuwe Nederlandsche Kultuurkamer verwerpt in haar handvest de twee eeuwen oude opvatting van de liberaal Thorbecke dat cultuur vrij moet zijn van politieke invloeden. Mede daarom hadden Joost Klein en Eden Golan geweerd moeten worden van de Europese liedjeswedstrijd. De NNK zal vanaf dit jaar tot zegen van volk en vaderland via decreten uitvaardigen wat nationale cultuur inhoudt. De instelling was dan ook blij verrast door het commentaar van Cornald Maas tijdens en rond het festival in Malmö en ziet in hem een waardig vertegenwoordiger van het nieuwe culturele gedachtegoed.
De open brief van tientallen vaderlandse artiesten, kunstenaars en publicisten over de situatie in Gaza ziet de Nieuwe Nederlandsche Kultuurkamer ook als teken van steun. Kunstenaars en artiesten die de voorgeschreven kunstrichtlijnen overtreden, worden uitgesloten als lid van de Kamer. Dientengevolge wordt het hun, tot heil onzer vaderlandse cultuur, verboden op te treden op de nationale radio en televisie en in openbare ruimtes van de Rijn tot de Noordzee.
9 reacties
Ten westen van de Noordzee is het weer een groot stinkend moeras vol primitievelingen met een knuppelcultuur.
Petje af! Maar het is eigenlijk om te huilen dat dit geschreven moet worden.
Ach, zie hier de volgende stap in de volledige uitsluiting van de Joden en onze cultuur in de samenleving.
Wel opvallend dat alle genoemde namen moslims zijn…alweer dezelfde minderheid die met de grootste bek het hardste geluid weet te maken.
Hoeveel van de linkse artiesten en cabaretiers gaan hier weer als een kudde gehoorzaam achteraan sjokken??
De geschiedenis herhaalt zich: De Nieuwe Nederlandsche Kultuurkamer 2024 ziet het als zijn taak ‘onze Hollandsche kunstwereld’ te vrijwaren van culturele uitingen waaraan kunstenaars uit bijvoorbeeld Israël deelnemen. In juli 1933 werd ook al de Arische paragraaf aangenomen. Daardoor werden leden van kerken met een Joodse achtergrond uitgesloten, maar ook leden die met een niet-Ariër getrouwd waren. Nog meer maatregelen volgden: De verwijdering van alle predikanten met bezwaren tegen het nationaalsocialisme…De implementatie van de Arische paragraaf in de kerk wereldwijd. De verwijdering van het Oude Testament uit de Bijbel. Jezus was geen Jood maar een Ariër. Meer details in boek van Robert P. Ericksen… Theo[logen] onder Hitler.
Ja die NNK, het is natuurlijk sarcastisch bedoeld, maar het blijft dat ik het op het ogenblik dus zomaar zou kunnen geloven, met naam en al.
Kijk dit is nou humor waar wij van houden !!
Hallo Frits, een scherp artikel. Toch uitkijken voor een zgn Godwin. Mensen die je noemde te weten Nasrdin en Ramdey Nasr hebben in de film Süsskind gespeeld. Voorts heeft Ramsey Nasr het Theater na de Dam verzorgd. Dat deed hij zeer verdienstelijk. Musici speelden toe ‘Ruhevoll’ uit de vierde symfonie van Mahler. Mijn welgemeend advies: ga met ze praten.
Eigenlijk zou het boek “Remi” van Frank van Kolfschooten verfilmd moeten worden. Heeft iemand het contactadres van Steven Spielberg? Niet uit effectbejag maar het heeft alle elementen van een epos: twee broers, het familielot, de vlucht en de weigering aan de grens, de inventieve handelsgeest, de pech, de onschuld en de bureaucratie. Desnoods wil ik het boek wel vertalen (HAVO – Engels). Heb een 19-urige werkweek.
Op 11 februari 2008 trad Najib Amhali op in Carré. Een avondvullende benefiet voorstelling voor het Hadassah ziekenhuis in Jeruzalem in Israël.
De leiding van Hamas heeft hier uitvoerig met de cabaretier over in Qatar gesproken.Inmiddels zijn er anti-Najib demonstraties in Islamabad geweest en Iraanse ayatollah’s hebben een fatwa tegen hem uitgevaardigd. In de hoop zijn vege lijf te redden, en dat van zijn familie, heeft hij het die avond gedoneerde geld in de kas van Hamas gestort ( ruim honderdduizend euro + boete) Op advies van de imam van de moskee in Almere treedt hij nu toe tot de Kultuurkamer. Of dit de ayatollah’s zal overtuigen, blijft twijfelachtig.