Pro-Israëlactivist Michael Jacobs werd vandaag in de Amsterdamse rechtbank schuldig bevonden aan het mishandelen van BDS’er Gustav Draijer. Toch kreeg Jacobs geen straf opgelegd.
Jacobs moest voor de rechter verschijnen omdat hij in 2017 een duw aan Draijer zou hebben gegeven, die hierbij ten val kwam. De zaak was in eerste instantie geseponeerd, maar na protest van de BDS’er kwam het toch tot een rechtszaak.
Tijdens de behandeling door de rechter gaf Jacobs toe de man inderdaad aan zijn rugtas te hebben getrokken, waarna Draijer hij viel. De Joodse activist verklaarde echter dat hij eerder een duw had gekregen van Draijer en dat hij, omdat hij zich midden in een groep BDS’ers bevond, uit noodweer aan de tas trok.
De politierechter erkende dat er ‘al lange tijd onrust’ is tussen de BDS-beweging en de pro-Israëldemonstranten op de Dam. “Maar daar ga ik vandaag, tijdens deze zaak, geen oordeel over vellen.” Jacobs uitte tijdens de zitting zijn onvrede over de getuige die werd aangehaald in het dossier. Volgens hem zou het gaan om een geharde BDS-aanhanger die zelf vaak de confrontatie opzoekt en zich zelfs meerdere malen agressief heeft bedragen. Tegen de getuige zou daarbij meerdere keren aangifte zijn gedaan.
“Door de eeuwen heen worden Joden geprovoceerd en zodra ze reageren roept men ‘zie je wel, Joden zijn agressief,” zei de zwaar geëmotioneerde Jacobs tijdens zijn verweer. “Het is niet mijn stijl om geweld te gebruiken.”
De rechter haalde tijdens de zaak het strafblad van Jacobs aan, hij werd eerder veroordeeld tot een voorwaardelijke taakstraf van zestig uur met een proeftijd van twee jaar voor het beledigen van een ambtenaar en een mishandeling. Andere zaken tegen Jacobs werden geseponeerd. Jacobs zelf verklaarde meer dan veertig keer aangifte te hebben gedaan, maar dat hij over al die zaken nagenoeg niks heeft gehoord.
De officier van justitie noemde de zaak dinsdagmiddag ‘een klein incident in een grote context’, daarbij benadrukte zij dat Jacobs zich in dergelijke situaties zou moeten inhouden. “Terugduwen was een stap te ver.” De OvJ zei geen concrete aanwijzingen te hebben dat Draijers getuige niet betrouwbaar zou zijn. Daarop eiste de officier een voorwaardelijke taakstraf van twintig uur met een proeftijd van twee jaar.
Daar ging de advocaat van Jacobs tegen in. Volgens de raadsvrouw zouden de BDS’ers op de Dam uitspraken doen als ‘kankerjoden’ en ‘Joden zijn nazi’s’. “Dat is geen vrijheid van meningsuiting, maar haat zaaien.” Daarbij benadrukte zij dat de Joodse man zich midden in de groep bevond en niet zomaar weg kon.
“Ik ben in elkaar getrapt, bespuugd en overgoten met vloeistoffen,” zei Jacobs tijdens het laatste woord. Daarbij haalde hij aan dat Draijer degene was die eerder zijn Israëlische vlag had vertrapt. “Het is mijn plicht om tegen de leugens van BDS in te gaan.”
De rechter ging uiteindelijk niet mee in de eis van de OvJ, al was zij het met een hoop punten van de officier eens. “U heeft de confrontatie zelf opgezocht, u had ook weg kunnen gaan.” Daarbij achtte de rechter de mishandeling bewezen, maar gaf Jacobs geen straf omdat hij eerder al was veroordeeld tot een boete en een voorwaardelijke taakstraf. Michael Jacobs gaf aan na te denken over een eventueel hoger beroep.
Abonneer op het NIW
