Minder dan een punt

Ik ben tegen de masjiach, de messias.

Tegen het idee dat er ooit iemand komt die de wereldbol met alles erop en eraan in een grote spirituele wastobbe stopt, er een goddelijk wasprogramma op loslaat en de planeet komt er als nieuw uit. Een nieuwe tijd zonder ziekte, oorlog, armoede, honger, ruzie, dood. Iedereen is vriendelijk, helpt elkaar, niemand begaat een misstap, blijft in gebreke of is nalatig, alles is hunky dory. Iedereen leeft lang en gelukkig, maar dan niet als een zinnetje aan het eind van een gruwelsprookje, maar altijd. Dat wil ik voor geen prijs: eeuwig leven en dan ook nog zo’n onverdraaglijk saai leven.

Dat wil ik voor geen prijs: eeuwig leven en dan ook nog zo’n onverdraaglijk saai leven

Ik realiseerde me dit alles na een lang gesprek met iemand die meent dat de herbouw van de Derde Tempel op het punt staat te gebeuren. De tekenen van de Eindtijd (de tijd vóór de komst van de masjiach) staren hem aan: overal destructie en totale controle over mensen. Mijn wereldbeeld is radicaal anders. In mijn wereldbeeld is het kwaad minder dan een punt in de eeuwigheid. Ieder boomblaadje is een wonder, iedere stap die ik zet is een wonder, ieder woord dat mensen van elkaar kunnen begrijpen is een wonder. We worden elke fractie van een seconde omringd door miljarden wonderen, ons lichaam bestaat uit miljarden wonderen.
Er gebeuren verschrikkelijke dingen in deze wereld. Ik ontken beslist niet dat er verdriet en lijden is, op enorme schaal. De media harken alle moord en doodslag en ongelukken en diefstal en wat al niet uit de hele wereld dag na dag bij elkaar, en produceren zo moderne hel-en-verdoemenisschilderijen van Jeroen Bosch. Het zijn verhalen om mensen doodsbang te maken, en onder de duim te krijgen. De wereld vergaat, de mensheid vergaat… dus de masjiach moet komen.
In 1961 was er een voorspelling dat de wereld zou vergaan. Mijn moeder en haar buurvrouwen zaten daar lacherig, bij een kopje koffie, op te wachten. Er gebeurde natuurlijk niks. Dat was meteen een soort inenting tegen het masjiach-virus, realiseer ik me nu. Er is van alles te doen om van de wereld een betere plek te maken, maar de moderne hel-en-verdoemenisdenkers hebben veel te veel macht, aanzien, geld en invloed. Ik laat me niet gek maken.