Abonneer op het NIW

Het opinietijdschrift en cultureel magazine in één, voor iedereen geïnteresseerd in de Joodse wereld. Abonneer nu »

Commentaar

NIMBY

Heel eerlijk? Ik weet niet wat ik van de Stolpersteine moet denken.

Esther Voet 06 april 2017, 00:00
NIMBY

Heel eerlijk? Ik weet niet wat ik van de Stolpersteine moet denken.

Aan de ene kant is het een mooi gebaar, aan de andere kant: er wordt gestapt op die steentjes met Joodse namen. En dat de Duitse maker van die trottoirmonumentjes een wachtlijst heeft tot 2021 komt op z’n minst wat egotripperig over. Laat mensen niet zo lang wachten, man, en zorg voor een tweede ‘legger’. In NIW 21 meldden we dat er inmiddels een alleraardigst sneller en goedkoper alternatief is: ‘steentjes’ voor 50 euro in plaats van 120. Slim bedacht en hopelijk levert dit alternatief geen juridische problemen op.

Maar wat voor ambivalente reacties die struikelstenen ook oproepen, als ze er toch liggen, laat ze dan alstublieft. Het nieuws dat bewoners van een pand in Amsterdam-Zuid zover wilden gaan naar de rechter te stappen om het steentje voor hun huis te verwijderen, haalde zelfs de Israëlische pers. Er bleken verzachtende persoonlijke omstandigheden, maar toch. Eerder was er al een hotel geweest dat die Joodse namen liever niet voor de deur had. Gelukkig negeerde de gemeente dat verwijderingsverzoek. Dit soort gedrag noemen we met een populaire benaming NIMBY, ‘not in my backyard’. Alles leuk en aardig, als het maar niet in ‘mijn achtertuin’ is. En vooral in rijk Amsterdam-Zuid en Amsterdam-Centrum hebben bewoners daar nogal een handje van. Zogenaamd overal voor openstaan, totdat blijkt dat het om de openheid van je eigen stoep gaat. En dat gaat ver en om van alles: asielzoekerscentra, toeristen, bierfietsen, Joden, moskeeën, kerkklokken en u kunt er vast zelf ook nog wel een paar bedenken. Terwijl bewoners van wijken als Centrum en Zuid toch echt niets te klagen hebben, lijkt mij. Amsterdam staat in de topvier van meest leefbare steden ter wereld, dus met die overlast zal het wel meevallen.

Over leefbaar gesproken trouwens, weet u wat de méést leefbare stad is? Wenen. En daarover vindt u een prachtig weemoedig verhaal van Bart Schut in dit extra dikke Pesach-NIW. Met veel lange artikelen om lekker knabbelend op een matse te lezen. U zult ons volgende week een keertje moeten missen, maar de volgende editie ligt vrijdag 21 april weer bij u in de bus. Mede namens het bestuur en het NIW-team: kosjere Pesach en geniet van de lente!

Abonneer op het NIW

Abonneer nu!
Tags dit artikel heeft geen tags
Opmerkingen (0)
Plaats opmerking

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *