Objectief

Er zijn van die weken waarin redactieleden tot diep in de nacht met elkaar appen om te overleggen over de inhoud van artikelen in het komende NIW. Deze week was er zo eentje.

Zo kunnen er dan verschillende invalshoeken ontstaan over een en hetzelfde onderwerp. Kijk nu naar de film Auserwählt und ausgegrentzt. De makers werden geïnterviewd door Max Moszkowicz, die zijn verontwaardiging over de gang van zaken rond de documentaire nauwelijks onder stoelen of banken kon steken. Maar Paul Damen vond de weigering niet uit te zenden terecht, vooraf gemaakte afspraken waren niet nagekomen. In het artikel over de Maror-onderhandelingen, waarop Christiaan Ruppert promoveerde, is een heldenrol weggelegd voor Avraham Roet. In een artikel over SPI, waar het NIW weken aan werkte, wordt zijn naam in minder positieve context genoemd. Zo gaat dat, en zo hoort het ook. Niemand is heilig en het NIW is een tijdschrift voor heel Joods Nederland, waarin allerlei facetten aan bod komen, en vooral ook allerlei meningen. Van links tot rechts, van orthodox en liberaal tot seculier: iedereen heeft een stem. Dat heeft zo z’n consequenties: je wordt voor links uitgescholden. Of voor rechts. Voor te orthodox of te liberaal. Voor bevooroordeeld, tendentieus, als spreekbuis van anti-Israël-activisten of juist van zionistische. We zijn uitgemaakt voor roddelblad en voor ‘jullie liggen veel te zwaar op de maag’. We hebben ook deze week weer met rechtszaken dreigende advocaten op ons dak en met hel en verdoemenis zwaaiende personen die zich lijdend voorwerp in een van onze artikelen voelen. We zijn zélfs uitgemaakt voor communist, fascist en NSB’er.

Kijk, ik ben me zeer bewust dat 100 procent objectieve journalistiek niet bestaat. Maar onafhankelijke, integere journalistiek bestaat wél. En de NIW-redactie streeft daar iedere week opnieuw naar. Met linkse en rechtse stemmen, orthodoxe, liberale en seculiere Joodse stemmen. U vindt gezellige columns, gepeperde meningen, het laatste nieuws en doorwrochte onderzoeksjournalistiek, zo ook in deze editie, inclusief een recensie van kaskraker Wonder Woman door een ‘verliefde’ Bart Schut. We zijn clubblad en opinietijdschrift. Die Joodse lappendeken zullen wij blijven, 36 pagina’s dik, elke week weer.