Honderden foto’s waren er van mensenmassa’s en Israëlische vlaggen. Betogingen voor en tegen de hervormingen in Israël. ‘Maatregelen’ zou een beter woord zijn. Bij ‘hervormingen’ denk ik aan iets positiefs en aan deze kon ik persoonlijk weinig positiefs ontdekken. In dat aanbod zat één beeld dat me raakte (zie pagina 4): te midden van al die vlaggen hield iemand een portret van Ben Goerion met een traan op zijn wang omhoog. De man die in Tel Aviv de onafhankelijkheid uitriep, over enkele weken precies 75 jaar geleden. Meteen spookte door mijn hoofd: wat zou Ben Goerion over dit alles hebben gedacht? Zou hij zichzelf voor het hoofd slaan omdat hij destijds verzuimde een grondwet op te stellen?
Want dat is een van de voornaamste oorzaken van de huidige chaos. Er is geen grondwet in Israël. En bij alle hotemetoten en zelfbenoemde experts die ik de afgelopen week over deze fauda hoorde, heb ik in hun o zo goed geïnformeerde duidingen daarover niets gehoord.
Nu de rust enigszins lijkt te zijn weergekeerd, moeten we niet denken dat het hiermee gedaan is. Netanyahu lijkt slim genoeg om al zijn plannen binnenkort niet allemaal ineens, maar in kleine stapjes alsnog door de Knesset te leiden. Dat zal onherroepelijk minder vrijheid betekenen voor vooral seculier denkende Israëli’s en het zal de rechtsstaat schade berokkenen. Ik ben ervan overtuigd dat Ben Goerion dat niet had kunnen bedenken. Iedereen die Israël een beetje een warm hart toedraagt, kijkt met angst en beven naar de ontstane situatie.
Op de cover van NIW 6 plaatsten wij een verscheurde Israëlische vlag. Daar kwam commentaar op. Cru vonden sommigen dat plaatje. Maar de symboliek had niet treffender kunnen zijn. Sommige redactieleden hadden deze week slapeloze nachten van de oproeren, terwijl deze dikke pesach-editie naar de drukker moest, vanwege die dikte een dag eerder dan normaal nog wel. Gevolg: we zullen zoals altijd de eerste dagen van onze vakantie collectief op apegapen liggen. Dat zal overigens niet anders zijn voor eenieder die nog op het laatste moment het huis koosjer le Pesach moet maken. Daarna zal pas ruimte zijn het feest van de vrijheid te vieren, aan de seidertafel hier of elders, wellicht zelfs in Jeruzalem, want die liefde zal niet verdwijnen. Ook wij gaan het er even van nemen. De redactie is de komende weken gesloten. Op 17 april staan wij weer paraat en editie 25 vindt u op 21 april in de bus.
Wij wensen u chag Pesach sameach.
Abonneer op het NIW
