Wat doe je nu, Arnold?

Omdat de ‘rechtse’ omroep AVROTROS liever Nederlandse volkszangers laat optreden op de marktpleinen van Leer-, Monnicken- of Appingedam dan nieuws en achtergronden brengen, is de voorziening daarvan op radio en tv bijna volledig in handen van de officieel linkse VARA en de officieel neutrale – maar in de praktijk minstens zo linkse – NOS. Een opstand van rechts kon niet uitblijven, maar PowNed bleek niet meer dan een puberale poging een koekje uit de omroeptrommel te jatten, en WNL ontpopte zich al snel tot een nog-NPO’er-dan-de-NPO-propagandavehikel van de rap naar links hollende VVD.

De nieuwste poging de ‘zwijgende rechtse meerderheid’ aan het woord te brengen heet Ongehoord Nederland (ON). Het initiatief kwam van een bende van vier, bestaande uit oud-oorlogscorrespondent Arnold Karskens, oud-Kamerlid Ybeltje Berckmoes, oud-journalist Joost Niemöller en oud-programmamaker Haye van der Heyden.

Die laatste moest al snel het veld ruimen nadat hij had laten weten dat ON ruimte zou moeten bieden aan die blijkbaar zo onterecht ongehoorde en gemarginaliseerde groep in onze samenleving: de Holocaustontkenners. En toen waren er nog drie, want Karskens begreep dat dit misschien niet de voet tussen de Hilversumse draaideur was die zijn club nodig had. Exit Van der Heyden dus, waarvoor hulde, en veel succes met jullie nieuwe aspirant-omroep. Of toch niet?

David Irving
Waar Van der Heyden ‘slechts’ vond dat Holocaustontkenners het recht hebben op een platform, is een andere ON-initiatiefnemer onomwonden fan van een van de internationaal beruchtste ontkenners van de Shoa. Joost Niemöller vindt David Irving ‘een van de beste naoorlogse historici’. Irving, Irving? Waar kennen we die naam toch van? O ja, die verloor zijn smaadproces tegen de Amerikaanse historica Deborah Lipstadt, nadat zij hem precies dat – Holocaustontkenner – had genoemd. Hij werd tot drie jaar gevangenisstraf veroordeeld in Oostenrijk wegens… precies, het ontkennen van de Shoa.

Het is verbijsterend dat oud-oorlogscorrespondent en nazi-jager Karskens zich associeert met iemand die Irving zo’n geweldige historicus vindt. En die de Amerikaanse psycholoog en schrijver Kevin MacDonald, volgens mensenrechtenbeweging Southern Poverty Law Center de ‘favoriete academicus van de neonazibeweging’, een ‘interessante intellectueel’ vindt. En die verder gaat dan alleen het bewonderen van antisemieten en Holocaustontkenners.

‘Te laf’
“Ik lees over de Holocaust. Ik informeer me,” schrijft Joost Niemöller op zijn website. “Maar ik waak ervoor tot een definitieve conclusie te komen.” En: “Ik ben daar te laf voor.” Want, zo redeneert hij, zij die het wel wagen tot een ‘definitieve conclusie’ te komen, hun leven wordt ‘tot een hel gemaakt’. Dus: “Ik wil het gewoon allemaal niet precies weten.” Blijkbaar betekent ‘het allemaal precies weten’ dat de waarheid rond de Holocaust elders ligt dan wat Niemöller ‘het officiële verhaal’ noemt. Slechts de angst voor repercussies weerhoudt hem ervan dat ‘verhaal’ zelf te ontkrachten.

Niemöller zou je een Holocaustscepticus kunnen noemen: hij weet precies hoe dicht hij langs het randje van de ontkenning kan balanceren zonder in de afgrond te vallen waar Irving en andere neonazi’s liggen. Let op de dubbele ontkenning in een ander Niemöller-citaat: “Ik ben niet overtuigd dat er geen gaskamers zouden zijn” (mijn cursivering). Eerlijk gezegd vind ik dit groezelige geflirt met diepbruin gedachtegoed veel erger dan wat Van der Heyden deed, maar de belangrijkste vraag blijft toch: waarom associeert de ooit zo gerespecteerde journalist Arnold Karskens zich met dit soort figuren? Is het echt zo moeilijk een omroep – of een politieke partij – rechts van de VVD op te zetten zonder in extreemrechts vaarwater te geraken? Het moet toch mogelijk zijn zo goed je huiswerk te doen dat je racisme – anti-Joods of anderszins – buiten de deur houdt?

Een persoonlijke noot: Arnold Karskens’ eerste boek Berichten van het front (1995) was een van de redenen dat ik de journalistiek in wilde. Ik ken Karskens persoonlijk en mag hem graag, los van mijn grote respect voor zijn werk als oorlogscorrespondent. Maar, beste Arnold, waar ben je nu mee bezig? Als een van de laatste nazi-jagers weet je beter dan je met dit soort mensen te omringen. Zolang figuren als Joost Niemöller onderdeel van je omroepinitiatief blijven uitmaken, kan dat deel van Nederland maar beter ongehoord blijven.