Dit was een week waarin enige verbijstering op zijn plaats was. De linkse partijen stemden naast Denk tegen steun voor de Abraham-akkoorden die kortgeleden tot stand kwamen tussen Israël en een aantal Arabische staten. Zie ook het Gesprek van de dag op pagina 11. De akkoorden zijn onmiskenbaar een historische doorbraak in de onderlinge betrekkingen, die veel te weinig aandacht in de media kregen, waardoor velen niet eens van het bestaan afweten.
Bij mij heerst het donkerbruine vermoeden dat de haat tegen Netanyahu en Trump zo groot is, dat niemand hen (of liever Jared Kushner) dit succes gunt. Want je kunt zeggen wat je wilt, deze akkoorden zijn uniek. Hoe de vlag er bij diverse media voor staat, bleek uit de reactie van buitenlandredacteur van de Volkskrant, Theo Koelé, toen een lezer hem op de summiere, negatieve berichtgeving in die krant aansprak. Koelé: “Me dunkt dat we voldoende aandacht hebben geschonken aan vredesakkoorden-die-geen-vredesakkoorden zijn. Met enige kwade wil zou men zelfs kunnen zeggen: veredelde handelsakkoorden.” Nu weet ik dat Koelé ten opzichte van Israël nog wel eens van kwade wil is, dus verbaasd ben ik niet.
Ook was dit de week van de opmars naar de verkiezingen. ‘We monitoren alle uitreizigers die zich aansluiten bij gewelddadige groepen in het buitenland, waaronder het Israëlisch leger [sic]’, meldt Bij1 in het conceptprogramma. Naar aanleiding van het stemgedrag van de VVD (zie pagina 11), sloeg ik er ook maar even het conceptverkiezingsprogramma van die partij op na. Daarin wordt gepleit voor ‘modernisering van het associatieakkoord tussen Israël en de Europese Unie, onder meer via een herstart van formele gesprekken hierover in de associatieraad tussen beide partijen. Dit past bij de positieve ontwikkelingen in de regio, waarbij Bahrein en de Verenigde Arabische Emiraten hun relatie met Israël hebben genormaliseerd.’
En: ‘investeren in nieuwe bondgenoten, bij voorkeur via de NAVO en de EU, om tegenwicht te bieden aan autoritaire grootmachten als Rusland en China. Gelijkgezinde democratische landen als Canada, Australië, Israël, Japan en Zuid-Korea, hebben belang bij een vrij internet en eerlijke handel volgens internationale regels.’
Prachtige woorden. Nu de praktijk nog. Want VVDbuitenlandminister Blok blijft opdracht geven tot het meestemmen met anti-Israëlische VN-resoluties – of misschien heeft hij zijn ambtenaren op Buitenlandse Zaken niet in de hand. Laten we daarom hopen dat deze woorden in dat verkiezingsprogramma niet even prachtig als loos zijn. n
Abonneer op het NIW
