Een ongehoorde coup in Hilversum

Dat Arnold Karskens ziek is, is goed te horen aan een vervelende hoest. Toch staat hij het NIW te woord. “De kern van de zaak is dat ik het afgelopen halfjaar een toename heb gezien van antisemitisme en Holocaustbagatellisering. Ik wilde dat tegenhouden. Reinette Klever, die dezelfde lijn voorstond, was vertrokken. En ik merkte dat Peter Vlemmix zich niet ergerde aan het racisme en antisemitisme. Hij vond het wel goed, zo leek het, want hij wilde Woodham niet kwijt.”

Toch heb je Vlemmix en Mulder destijds zelf binnengehaald, terwijl je van hun dubieuze reputatie kon weten. 

Ik zag dat allemaal in het kader van gemeenschappelijkheid. Mulder kwam er anderhalf jaar geleden bij. Hij wist van financiële zaken, die hield hij echt goed in de gaten. Ik heb altijd vertrouwen in de mensen totdat het tegendeel bewezen is. 

Had je niet veel strenger moeten zijn in je personeelsbeleid? Je hebt zelf deze Trojaanse paarden binnengehaald. 

Helemaal met je eens. Maar ik heb stad en land afgereisd om goede mensen te krijgen. Ik heb het echt geprobeerd. Voor ON waren journalisten heel moeilijk te vinden. Het waren meer activisten, die ik de beginselen van de journalistiek moest bijbrengen. We waren allang blij dat we mensen hadden die een beetje in dezelfde richting dachten.

Achteraf kun je natuurlijk zeggen dat ik het anders had moeten doen. Maar het staat niet op hun voorhoofd. De omroep stond voor het vertrek van mij en Reinette Klever als een huis, met een dikke 8+ in de waarderingscijfers, maar ik heb niet gezien dat bepaalde lieden achter mijn rug om een coup voorbereidden. Dat is mijn naïviteit geweest. 

Wanneer dacht je: dit is echt mis, hier is sprake van antisemitisme of Holocaustbagatellisering? 

Een voorbeeld: ik maakte met goede vriend en nazi-jager Efraim Zuroff van het Simon Wiesenthal Centrum een tv-item over zijn boek Onze mensen, de Holocaust in Litouwen. George Woodham bagatelliseerde deze genocide door te stellen, en ik parafraseer, dat zoveel doden niet passen in die graven. Hij begon alles te ontkennen. Dat werd ruzie. Toen dacht ik: die man moet weg. Ik kom uit een verzetsfamilie. En ja, ik kan me heel goed in het rechtse verhaal vinden, maar dat smerige, domme extremisme dat iedere Jood achter een complot zit, daar word ik misselijk van.

Je haalde Blommestijn, met een duidelijk FvD-profiel, voor de camera. Dan weet je toch dat je de fuik in duikt? 

Zij was niet mijn eerste keus. Maar ja, ik had maar weinig mensen om uit te kiezen. Ik wilde een breed front aan de rechterzijde van het politieke spectrum en daarbij geen mensen uitsluiten. Maar ik merkte ook dat zij rare dingen zei. Ja, we weten dat FvD heel foute lieden in hun club heeft. Dat merkte ik ook aan Woodham. Maar ik wilde iedereen een faire kans geven en ze erop aanspreken als ze foute dingen deden. Wij wilden het nieuws van een andere kant belichten en ik vind dat we interessante thema’s aansneden. Het was alleen jammer dat er zelden een debat ontstond. We nodigden wel mensen met een tegengestelde mening uit, maar die kwamen niet. 

Je richtte de omroep op met de omstreden journalist Joost Niemöller, die Holocaustontkenner David Irving zijn favoriete historicus vond. Het NIW waarschuwde je nog voor die man. Zat er niet van het begin af aan een weeffout in de samenstelling van je omroep?

Niemöller is zelf na een halfjaar opgestapt. En als je een pad gaat kappen in een oerwoud, moet je ergens beginnen. Ik kon niet wachten met de oprichting tot ik een perfect team had. Ik vond het echt belangrijk dat een groot deel van de Nederlandse bevolking een eerlijk podium zou krijgen op de publieke omroep. Daar sta ik nog steeds achter. 

Maar het is balanceren op een slap koord. ON heeft in mijn tijd nooit voor een rechtbank hoeven verschijnen vanwege de inhoud van een programma. Sommige onderwerpen waren op het scherp van de snede, zoals ‘omvolking’, maar altijd binnen de wettelijke kaders. Dat blijf ik knap vinden. 

Wat vind je van de beschuldigingen van grensoverschrijdend gedrag?

Ik snap er niets van. Uit dat onderzoek in het voorjaar bleek dat er geen vuiltje aan de lucht was. Er zijn nooit meldingen geweest bij onze vertrouwenspersoon of bij Meldpunt Mores. Nooit één melding. Wel over Vlemmix, maar niet over mij. Er wordt gelogen en karaktermoord gepleegd. Laat ze maar met bewijzen komen. 

Je bent vooralsnog tijdelijk geschorst. Waar hoop je nu op?

Op een algemene ledenvergadering. Die had er al moeten zijn, maar daar zitten de huidige ‘machthebbers’ niet op te wachten. Ze weten hoe leden erover denken. Die staan achter mij. Ik denk dat er altijd een kans is terug te komen. Er zijn ook Joden, onder wie collega’s, die me een hart onder de riem steken. 

Maar kijk wat er nu gebeurt: de kijkcijfers lopen terug. Wie wil er te maken hebben met een stel verraders? Daarnaast ben ik benieuwd wat het Commissariaat voor de Media gaat doen. Die verwevenheid van bestuur en raad van toezicht kan natuurlijk helemaal niet. Dat zit allemaal veel te dicht op elkaar. Ik denk dat de ratio zal zegevieren. 

En dat antisemitisme, in hoeverre denk je dat te kunnen bestrijden? 

Er lopen een paar antisemieten rond, maar als je die weghaalt trekt de rest wel bij. Sommigen wilden op een gegeven moment zelfs complotdenker David Icke een podium geven. Het sloop er gewoon in. Die kant gaan ze nu helemaal op en dat moet je niet willen. Dat gaat mis. Dit is gewoon een coup van Forum voor Democratie, ik zat meer op de lijn van de PVV, realistisch rechts. Ik hoop dat de leden het niet zullen pikken. 

En daarna zullen we moeten puinruimen. Met open discussies over de ‘klimaathysterie’, de EU, Oekraïne en asiel. Daar sta ik nog steeds achter, zolang journalistieke principes maar gewaarborgd blijven. Maar Max Pam zei het kernachtig en hij had gelijk: als je omgaat met complotdenkers, word je zelf slachtoffer.

–––––––––––––––––

In NIW 46 staat hele verhaal over de ‘coup’ bij omroep Ongehoord Nederland. Neem een (proef)abonnement voor alle feiten achter het nieuws!