Abonneer op het NIW

Het opinietijdschrift en cultureel magazine in één, voor iedereen geïnteresseerd in de Joodse wereld. Abonneer nu »

Commentaar

Fixatie

Esther Voet 19 mei 2022, 08:00
Fixatie

Nadat de nieuwe Oekraïense oliem tot hun grote vreugde voet op de Israëlische bodem hadden gezet, bleek de El Al-piloot op de vlucht terug naar Nederland een cadeautje in petto te hebben. Waar normaliter meteen de Israëlische kust uit het zicht verdwijnt omdat het toestel naar het noordwesten koerst, boog de vliegenier op Jom Haätsmaoet af naar het noorden, waardoor wij als passagiers bij helder weer prachtig de Israëlische kust konden volgen: Tel Aviv, Herzlia, Netanya, Haifa, Akko, Naharia.

Tijdens mijn bliksembezoek aan Tel Aviv, vanwege corona het eerste in drie jaar, viel me opnieuw op in welk razend tempo de stad zich ontwikkelt. Wil je een leuke skylinekiek maken, is dat niet te doen zonder ergens een ontsierende hijskraan in beeld te krijgen. Op de boulevard had ik nog geen paar uur voor de retourvlucht gezien hoe Israëlische Joden en Arabieren samen het beste maakten van hun vrije dag. Bij een Arabische juwelier in Jaffo had ik de dag daarvoor na stevig afdingen in mijn paar woordjes Ivriet een Russische vintage ring gekocht. En dat kleine davidsterretje? “Dat krijg je er van mij bij,” glimlachte de verkoper. Van vijandigheid geen sprake.

Eenmaal terug in Nederland moest ik oppassen niet in depressie te vervallen. Hier lijkt positieve berichtgeving over Israël definitief te zijn gecanceld. Laten we wel zijn, de beelden van de dood van Al Jazeera-journaliste Shireen Abu Akleh en haar volledig uit de hand gelopen begrafenis zijn dramatisch. Dat zijn momenten waarop je denkt: Israël, wat doe je Israël aan?

Maar sommige realiteiten bestaan naast elkaar. Een andere realiteit is die ochtend langs de boulevard, die niet in het nieuws komt. Wat wél goed gaat, op het gebied van wetenschap en sociale toenadering, wordt veelal weggemoffeld omdat het nu eenmaal niet in het hier vastgestelde kader past. Open en bloot wordt zelfs opgeroepen tot de opheffing van die ene Joodse staat. Je vraagt je af waar die fixatie vandaan komt. Het a-woord noemen is uit den boze.

Je zou denken dat er genoeg anders te melden valt. De aardverschuiving bij de Libanese verkiezingen bijvoorbeeld. In Iran gaan mensen opnieuw de straat op. Heeft u er iets van gehoord?

Volgend jaar bestaat de staat Israël 75 jaar. En ondanks alle tegenstand en alle fouten, zal ik dat jubileum voluit vieren.

Op zoek naar nog meer actualiteit? Met een abonnement op het NIW krijgt u toegang tot columns, opinies, analyses, nieuws – en achtergrondverhalen. Kies hier wat het beste bij u past.

Abonneer op het NIW

Abonneer nu!
Tags dit artikel heeft geen tags
Opmerkingen (1)
Gustaaf G.B. Issen 19 mei 2022, 16:18
Volledig mee eens ! Guus.
Plaats opmerking

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *