U zult het niet snel in de Nederlandse pers vinden, maar al weken is het niet Israël maar Hamas dat een gevechtspauze in Gaza in de weg staat. De Wall Street Journal zegt te weten waarom: de top van de Palestijnse terreurbeweging is onderling verdeeld over de voorwaarden voor een staakt-het-vuren.
De Amerikaanse zakenkrant baseert zijn bericht op anonieme bronnen in de top van het onderhandelingsproces tussen Israël en de terroristen. Binnen de terreurbeweging lijken de rollen nu omgedraaid: de terroristenleider in de Gazastrook, Yahya Sinwar, wil een wapenstilstand, terwijl de Hamas-leiding in het buitenland vasthoudt aan de eis dat Israël zijn oorlog tegen de Palestijnse terroristen in Gaza volledig beëindigt.
Het motief achter de verdeeldheid is niet moeilijk te raden. Sinwar zit verscholen in een tunnel in het steeds kleinere wordende deel van Gaza dat niet onder controle van de IDF is en weet dat als er geen gevechtspauze komt, zijn dagen geteld zijn. Op hun beurt leven de Hamas-leiders in het buitenland in relatieve veiligheid en overweldigende luxe. Zo zijn Ismail Haniyeh en Khaled Meshaal beiden miljardair geworden door het achterover drukken van voor Palestijnse burgers bestemd internationaal hulpgeld. De Hamas-leiders in het buitenland kunnen het zich veroorloven dat de strijd in Gaza doorgaat.
Zolang de onenigheid binnen de Hamas-top voortduurt, komt er geen bestand en zullen er Palestijnen blijven sterven. Sinds Israël zijn tactiek heeft veranderd, mag aangenomen worden dat de meerderheid van de Gazanen die nu wordt gedood terroristen zijn, maar uiteraard is ook een niet onaanzienlijk deel burger. Hieruit blijkt opnieuw hoe weinig Hamas zich voor het lot van de Palestijnen interesseert. Israël zou bereid zijn vergaande concessies te doen: een gevechtspauze van 45 dagen tegen de vrijlating van slechts 30 tot 45 Israëlische gijzelaars. De Hamasleiding wil echter dat de IDF zich permanent uit Gaza terugtrekt, plus de vrijlating van duizenden terroristen uit Israëlische gevangenissen, onder wie moordenaars en zelfs daders van het bloedbad van 7 oktober.
Op de foto hierboven geeft de Hamas-leider in Gaza, Yahya Sinwar een toespraak in Gaza-Stad op 30 april 2022 – Foto: Attia Muhammad/Flash90
2 reacties
Ik begrijp heel goed dat de Knesset er alles aan gelegen is om de gijzelaars vrij te krijgen.
Zowel voor het leven van de gijzelaars zelf maar vooral voor hun eigen hagje. Ikzelf zou ook niet graag tegenover de Israëlische families van de gijzelaars staan.
Máár om nou duizenden terroristen uit de Israëlische gevangenissen vrij te laten, zodat ze de wapens weer kunnen oppakken en opnieuw aanslagen zoals die op 7 oktober kunnen plegen, gaat mij veel te ver.
Ik wil ff de knuppel in het hoenderhok smijten en de advocaat van de duivel spelen.
Stel: die duizenden terroristen komen vrij en ieder van hun pleegt één nieuwe moord op slechts één Israëlische burger.
Dan sterven er dus weer een 2000 tot 3000-tal Israëlische burgers….dat staat niet in verhouding tot die 139 die momenteel nog in Gaza vastzitten.
En als het nou mijn familie was, die ontvoerd was, dan wilde ik ook dat er een nieuwe uitwisselings deal zou komen….maar puur rekenkundig zou ik zeggen bombardeer de hele boel plat en maak er een groot parkeerterrein van dat hele Gaza!
Terug grijpend op een gezegde over de Joden in de oorlog: de enige goede palestijn is een dode palestijn.
Waarmee ik wil zeggen: er valt met deze hufters niet te onderhandelen want bij de eerste de beste gelegenheid schenden ze de voorwaarden van de deal omdat dit hun beter uitkomt….maar vooral omdat zij een overeenkomst met Joden op voorhand al van nul en generlei waarde achten en zij een eigen clausule hanteren in alle contacten met niet-moslims om hun te bedonderen. Het is daarom dat ze altijd bij onderhandelingen hun zonnebril dragen, want ze denken dat aan hun ogen het vooraf geplande bedrog reeds zichtbaar zal zijn.
Er bestaat een woord, voor dit gelegitimeerd bedrog, afkomstig uit de Koran, maar daar kom ik nu even niet op.
Als je dit dus weet, waarom ga je dan nog onderhandelingen aan met de palestijnen?
Het heeft mijn voorkeur dat Israël nu doorzet in de gewapende strijd en pas stopt wanneer de tanks op de Egyptische grens staan.
Het zal zeker veel levens kosten zowel van de IDF militairen en ook van de gijzelaars, en het zij dan maar zo.
Alleen een totale overwinning zal uiteindelijk de vrede brengen waar Israël zo op hoopt.
Zoiets kan je wel stellen rationeel gezien klopt het ook.. zeker als je bedenkt dat Sinwar de 7 oktober aanval gepland heeft en ook na jaren gevangenschap bij een ruil vrijgekomen is. Maar gevoelsmatig, het zal je familie maar zijn die daar vast zitten in ik weet niet wat voor vreselijke toestand. Ze zijn sowieso voor hun leven getraumatiseerd al komen ze ooit nog vrij. Zo moeilijk allemaal. Een ding weet ik wel ik heb mateloos veel bewondering gekregen voor de kracht en moed van het idf en het land israel.