Psychiatrisch onderzoek en tbs, het zijn woorden die je de laatste tijd dagelijks tegenkomt in de krant. Voor de leek valt niet altijd te begrijpen hoe de rechterlijke macht en de psychiatrie werken. Tijdens onderzoek naar een ‘debat’avond met Dyab Abou Jahjah, binnenkort in De Nieuwe Liefde (Amsterdams centrum voor debat, bezinning en poëzie) over ‘de grenzen van verzet’, ontdekte onze redactie op de facebook-evenementenpagina van de organisatie ook diverse antisemitische uitspraken van Jeroen de K.
De K is meer dan eens aangeklaagd na protest van onder meer het MDI en CIDI. Na jarenlang juridisch getouwtrek met expertises en contraexpertises door diverse psychiaters werd De K. uiteindelijk door de rechter ontoerekeningsvatbaar verklaard. Zo ontsprong hij de juridische dans, maar mocht hij wel vrolijk verder gaan met zijn seksistische, antisemitische en dreigende uitingen, want zijn inbeslaggenomen computers en andere apparatuur werden na de uitspraak keurig zonder verdere beperkingen aan hem teruggegeven. Het verstandigst is het om De K’s twitteraccounts categorisch te blocken; de anonieme namen, het taalgebruik en de ‘stijl’ verraden over het algemeen subiet dat deze man achter weer een nieuw haataccount zit. Zelf noem ik het blocken van De K. en vergelijkbare gekkies ‘tijdlijnhygiëne’.
En daarmee lijkt de zaak afgedaan. Tenminste, dat zou je denken. Niets bleek in dit geval minder waar. Daar kwam ik in een rechtszaal achter. Ik deed in het najaar van 2015 aangifte tegen een twitteraar die in mijn ogen aanzette tot haat en geweld. De advocaat van de verdachte las een tweet in zijn pleitnota voor, gericht aan ondergetekende, vol haat, gedreig en antisemitisme. Waarom, zo vroeg de advocaat zich af, zichzelf tot mij wendend, had ik tegen díe twitteraar geen aangifte gedaan? Was het misschien omdat degene die nu in het beklaagdenbankje zat van allochtone afkomst was? Het was de eerste keer dat ik van deze tweet hoorde. En dat bleek verklaarbaar, ik had de schrijver ervan al tijden geleden geblockt. U begrijpt: Jeroen de K.
Kijk, dat een rechter iemand ontoerekeningsvatbaar verklaart waardoor die persoon op internet rustig kan blijven brullen dat de Joden zelf schuld zijn aan de holocaust, is één ding. Maar als een tweet van zo’n ontoerekeningsvatbaar verklaarde vervolgens wordt gebruikt voor het verdedigen van nog zo’n haatzaaier, zou je er bijna cynisch van worden.
Abonneer op het NIW
