Stel: je bent een Nederlandse moeder en je wilt een pakketje sturen naar je dochter in Israël. Het pakketje is vijf weken onderweg, en op de track-and-tracefunctie verschijnt ineens de toevoeging ‘FUCKJEWS’. Dat gebeurde de afgelopen week en geeft toch even te denken: wat voor lieden werken er eigenlijk bij PostNL?
Combineer dat met deze ervaringen van het NIW: regelmatig klagen abonnees dat ze hun NIW te laat ontvangen, ondanks de extra kosten voor 24 uurslevering. Soms blijft bezorging uit, alsof ons weekblad ergens achter de coniferen is gedeponeerd. Nog een voorbeeld: onze redactiepost werd nog niet zo lang geleden gedumpt bij een ROC om de hoek. Gelukkig waren ze daar zo vriendelijk ons op de hoogte te stellen, waarna we de brieven en pakketjes bij hen konden ophalen. Een beetje slordig was het wel. Kortgeleden nog kwam het NIW vijf, bij sommigen zes dagen te laat aan. Inmiddels heeft PostNL dat met excuses uitgelegd en rechtgezet.
Ik wil niet denken aan antisemitisme, maar de vele reacties van abonnees laten zien dat velen van u dat wel doen. Daar komt bij dat onze naam, het Nieuw Israëlietisch Weekblad, vaak wordt gelezen als Nieuw Israëlisch Weekblad. Tot aan landelijke kranten en zelfs de NOS toe. Dan bellen wij er standaard achteraan: “Meneer, mevrouw, wij zijn het Israëlietisch Weekblad. Niet Israëlisch maar Israëlietisch, ja, met de oude spelling. Het is een oude benaming voor Joods. U weet dat we al sinds 1865 bestaan?”
Er zijn al jaren interne discussies over. Moeten we Israëlietisch veranderen in Israëlitisch? Moeten we Israëlietisch veranderen in Joods? Gaan we dan niet heel erg lijken op het verfoeide Joodsche Weekblad? Moeten we, net als de Benjamin van het JMW, een wit schutblad toevoegen, zodat bezorgers niet kunnen zien wat eronder zit? Waarop onherroepelijk de vraag volgt: gaan we weer de onderduik in?
PostNL heeft na het debacle van een aantal weken geleden onderzoek gedaan naar de bezorgingslijn en het lijkt erop dat die nu beter loopt. We hebben het bedrijf gevraagd dat onderzoek uit te breiden tot onze komende Rosj Hasjanaeditie, die – essentieel – op de vrijdagmiddag voor Erev Rosj Hasjana bij u in de bus moet vallen, honderd pagina’s dik. Laat het ons alstublieft weten als dat niet gebeurt.