Als de afgelopen tijd weer iets duidelijk is geworden, is het dat het Palestijnse narratief als waarheid wordt aangenomen en alles wat ook maar riekt naar verdediging van het Israëlische standpunt wordt gewantrouwd. Uitzonderingen daargelaten, groeit de haat, want dat is het, ten opzichte van de Joodse staat zo explosief, dat het niet lang zal duren voordat ook organisaties in het maatschappelijk middenveld aan het bestaansrecht van de staat zullen beginnen te tornen.
Een paar opmaten van die ontwikkeling: onder leiding van zijne schijnheiligheid scriba René de Reuver wordt binnen de Protestantse Kerken Nederland de verbondenheid met het Joodse volk alleen nog zo nu en dan met de mond beleden. In dit uitermate complexe conflict, waarover de kennis hyperbeperkt is, wordt Israël categorisch als boeman gepresenteerd. Dat het woord nakba in deze context oorspronkelijk alleen werd gebruikt voor het onvermogen waarmee de Arabische legers na hun aanval op de jonge staat faalden de Joden de zee te in te drijven, weten alleen de kenners nog. Pas veel later kreeg het woord de huidige betekenis, namelijk het vertrek van Arabieren (zo heetten ze tot de jaren zestig) uit Israël, waarbij uiteraard niet wordt vermeld dat het merendeel uit eigen beweging vertrok.
Wat protestgroepen natuurlijk wél weten, is dat als ze scanderen ‘From the river to the sea, Palestine will be free’ dat het opdoeken van de Joodse staat betekent. Het is alleen een geliktere manier om het te zeggen. Meer protest: op universiteiten ageren studenten tegen de weigering van diverse besturen om in te gaan op delen van het Wobverzoek van The Rights Forum, omdat ze logischerwijs contacten met Joden en Joodse organisaties niet willen prijsgeven. Want waar kennen wij die lijstjes ook alweer van?
Bij de VU riepen studenten met bedekte gezichten op tot verbreking van alle banden met de ‘Israëlische kolonisten’. Voor hen is Israël het toppunt van blank kolonialisme. Ik ben ervan overtuigd dat ze niet eens weten hoeveel Joden er uit Arabische landen moesten vluchten om in Israël een veilig heenkomen te zoeken. Demonisering en delegitimering van Israël is een van de vele uitingen van antisemitisme. En het is anno 2023 wijdverbreid. Zie daarvoor ook het verslag van een nakba-bijeenkomst van een andere schijnheilige organisatie: Pax.
Hoe luidde dat Engelse gezegde ook alweer? ‘They tried to kill us, they failed, let’s eat’. De komende dagen vooral cheesecake. Dat doet de redactie vanwege Sjavoeot ook een weekje.