Verslag uit het buitenland: ‘Wij zijn alles wat rechts haat’ (Boedapest)
Nu de rechtse Hongaarse regering een haatcampagne voert tegen miljardair en filantroop George Soros, wordt de Joodse gemeenschap in Boedapest verdeeld door de vraag: is het antisemitisch bedoeld of niet? “Er is een vijand gecreëerd.”
Koerier voor het verzet
De Giro d’Italia start deze week in
Jeruzalem. Opmerkelijk, want de Joodse staat kent geen grote wielertraditie. Toch blijken Israël en Italië een onverwachte band te hebben op wielrengebied.
Van vluchteling tot wereldster
Sinds 2014 wordt jaarlijks het gedwongen vertrek herdacht van bijna een miljoen Joden uit Arabische
landen, na de stichting van Israël. Niet alleen is een complete cultuur verdwenen, ook zijn miljarden
aan bezittingen verloren gegaan. Deze stille exodus begint langzaam de aandacht te krijgen die hij verdient. Het NIW draagt bij met een achtdelige serie over Joodse vluchtelingen uit Arabische
landen.
Verslag uit het buitenland: Joodse moslims uit de schaduw (Koerdistan)
De gruwelen van IS leiden ertoe dat de Joden in Iraaks Koerdistan na bijna
zeventig jaar uit de schaduw treden. Afschuw over de radicale islam schept ruimte voor andere geloven, waaronder het jodendom. Maar jaren na de massale uittocht zijn de overgebleven Joden van Koerdistan niet alleen beperkt in aantal, ook is hun Joods-zijn vooral een kwestie van bloedlijn, en minder van geloof.
Ooit had de linkse pers een warm hart voor Israël
Het is nauwelijks nog voor te stellen, maar zeventig jaar geleden stonden de linkse media aan de kant van de zionisten. Historicus Ruben Gischler dook in de archieven van De Waarheid en Het Parool.
Alleen de mezoeza is er nog
Benson Davidson vluchtte in 1968 vanuit de Pakistaanse havenstad Karachi naar Israël. In de islamitische republiek voelde zijn familie zich niet langer veilig. Met slechts enkele koffers vertrokken ze via Iran naar Israël, om uiteindelijk in Nederland terecht te komen.
Verslag uit het buitenland: Het einde van een tijdperk? (Parijs)
Al jaren staat de Joodse gemeenschap in Frankrijk en in het bijzonder die in Parijs onder grote druk. Steeds meer Fransen besluiten om naar Israël te vertrekken. Is er in de lichtstad nog toekomst voor ze?
De diepgaande betekenis van de menora
Rabbijn Nathan Lopes Cardozo gaat aan de hand van de symboliek van de chanoekia dieper in op de fascinerende balans tussen democratie en de goddelijke wet.
De geur van harira
Sinds 2014 wordt op 30 november jaarlijks het gedwongen vertrek herdacht van bijna een miljoen Joden uit Arabische landen, dat na de stichting van de staat Israël plaatsvond. Velen kwamen in Israël terecht, anderen onder meer in de VS, Canada en Frankrijk. Niet alleen is een complete cultuur verdwenen, ook zijn bezittingen verloren gegaan die naar de maatstaven van nu miljarden waard waren. De stille exodus begint langzaam de aandacht te krijgen die het verdient. Het NIW draagt bij met een achtdelige serie over Joodse vluchtelingen uit verschillende landen.
Verslag uit het buitenland: Het wordt nooit meer zoals het was (Spanje)
1492, het is een jaartal dat in het collectieve geheugen van het Westen gegrift is als het begin van iets nieuws, de ontdekking van de Nieuwe Wereld (voor zover je iets kunt ‘ontdekken’ waar miljoenen mensen al eeuwen in bloeiende culturen leven). Maar de Joden van Spanje associëren datzelfde jaartal met iets heel anders, niet met het begin maar met het einde van een tijdperk.